| Locatie | Zuiderzeeweg 47, 1095 KX Amsterdam, Amsterdam |
|---|---|
| Opdracht | Piet van Wijk, kunstenaar, Amsterdam |
| Architectuur | Damast Architects, Amsterdam |
| Constructief Ontwerp | NAP ingenieurs, Amsterdam |
| Uitvoering | Dura Vermeer |
| Staalconstructie | Linden Staalbouw / Van 't Hek / Tata Steel / Vroom |
Woontorens in de Amsterdamse Sluisbuurt schieten straks de lucht in, tot 125m hoog. Maar kunstenaar Piet van Wijk zegt: ‘Wie de lucht in wil moet eerst de grond in” en bedacht een ode aan de Amsterdamse paalfundering. Zijn plan voor het Palenhuis is geselecteerd als een van de 5 kandidaten om als toekomstige landmark op de kop van de Sluisbuurt op Zeeburgereiland te komen staan.
Ondertussen is door de gemeente bekendgemaakt dat 'Het Palenhuis' winnaar is van de prijsvraag Sluisbuurt. Ruim 2000 Amsterdammers stemden online.
Piet van Wijk: "De Amsterdammers hebben mijn 'Palenhuis’ gekozen. Dat ik dit als tijdelijk ‘landmark’ mag realiseren maakt me trots. Het is een mooi en simpel ontwerp, een ode aan de oer-Hollandse heipaal, want ‘wie de lucht in wil, moet eerst de grond in.’ Het is een onverbiddelijke voorwaarde voor het bouwen in Amsterdam. Zeker hier in de Sluisbuurt, waar serieuze hoogbouw in drassige bagger wordt neergezet. Het Palenhuis wordt een herkenningspunt van 20 meter hoog gemaakt van cortenstaal en is van grote afstand te zien. Wat mij betreft wordt het uiteindelijk hét embleem van de Sluisbuurt."
Een ode aan de Amsterdamse paalfundering. Bovengronds volledig uitgevoerd in beeldbepalend staal. Het leek mij een prachtige inzending voor deze mooie prijs.
De eis van de kunstenaar was dat de palen niet veel groter zouden moeten zijn dan de werkelijke houten palen waarnaar zij verwijzen.
De bovengrondse palen zijn daarom boven en onder ingeklemd. Aan de onderzijde op een prefab betonnen funderingsplaat, en aan de bovenzijde op een stalen ringbalk verborgen onder de schil van het huisje. Doordat het huisje geen gebruiksfunctie vervult konden bovendien relatief ruime vervormingsgrenzen worden aangehouden, waardoor de bovengrondse palen in een afmeting van rond 168mm konden worden uitgevoerd.
Het huisje is versterkt met kokerribben zodat, ook na het benodigde laswerk, een mooi strak volume kon worden gecreëerd.
Het kunstwerk is nu al hét landmark van de Sluisbuurt, en zal tot 1 juli 2026 op de zuidoostelijke punt van de Sluisbuurt komen te staan.
